Ειλικρινά δεν ξέρω από πού να αρχίσω για το τι βιώνω και πως νιώθω στο χώρο του μικρομεσαίου φαρμακείου μου.
Εάν μιλήσω αναλυτικά και ορθολογικά, οι περισσότεροι θα καταλήξουμε ότι είμαστε θεατές και πρωταγωνιστές στο θέατρο του παραλόγου στο οποίο οι παραγωγοί, θιασάρχες, σκηνοθέτες, και άλλοι κοιτάνε να διαφυλάξουν το ατομικό τους συμφέρον εις βάρος των υπολοίπων και του θεάματος. Σε αυτό το θέατρο εγώ δεν θέλω να λάβω μέρος.
Επιδιώκουμε υψηλή επιστημονικοτεχνική παροχή υπηρεσίας στους ανθρώπους που μας τιμούν στο χώρο μας. Προσπαθούμε να επιλέγουμε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας και όχι ότι φέρνει υψηλές πωλήσεις. Αναζητούμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αφοσίωσης που στηρίζονται στην υπεύθυνη διαχείριση της υγείας και όχι στην εκπτωτική ή πιστωτική πολιτική. Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά του επαγγέλματος μας είναι μοναδικά για τον καθένα μας, μας διαφοροποιούν μεταξύ μας και καθορίζουν την ανταγωνιστικότητα μας απέναντι στους ανθρώπους μας όπως συμβαίνει στην πρακτική ενός ιατρείου που δημιουργεί όνομα και εξειδίκευση. Η μοναδικότητα της φαρμακευτικής πρακτικής του καθενός μας απαιτεί συνεχή ενημέρωση, πολύ διάβασμα, υπεύθυνη σκέψη και κρίση, και τέλος εμπορική επιχειρηματικότητα, προμηθευτές, πληρωμές και άλλα. Αδυνατώ να καταλάβω πως το ωράριο του Δήμου Αθηναίων βοηθά σε όλα τα παραπάνω για φαρμακεία ατομικά με ένα φαρμακοποιό χωρίς υπαλλήλους. Το λιγότερο φαντάζομαι τον εαυτό μου να είναι συνεχώς σαν κοτόπουλο όπως μετά από διανυκτέρευση.
Τέλος αισθάνομαι απογοητευμένος, προδομένος και στεναχωρημένος από τα άτομα των συλλόγων μας που υποστηρίξαμε και ακολουθήσαμε πιστεύοντας ότι ήταν πρωτοπόροι και μπροστά των εξελίξεων αλλά αποδείχτηκαν ότι ήταν απλά ουραγοί.
Ευχαριστώ,
Με εκτίμηση,
Νικόλαος Π. Ρόδης, Ph.D.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου